MİLLİ ŞEHİT BOĞAZLIYAN KAYMAKAMI KEMAL BEY
Aytekin Çınar
Yayınlanma Tarihi: 19 Ağustos 2025
Okunma: 200
MİLLİ ŞEHİT BOĞAZLIYAN KAYMAKAMI KEMAL BEY
Başlığı okuduktan sonra yazıyı okumaya karar verdiğiniz için teşekkürler.
Biliyorsunuz bugünlerde milli kelimesini duyunca bazıları hemen uzaklaşıyor. Bu yazıda yaşamınızda ilk defa duyacağınız bilgiler olacaktır. Birinci Dünya Savaş’ını kaybettik. Belki ayrıntı olacak ama yıldırım orduları komutanı Mustafa Kemal İstanbul’a gönderdiği telgrafta hareket planlarını İngilizlere veren Türk olmayan komutanlar yerine Türk komutanların belirlenmesini ister. Peki Dede Korkut ne diyordu: “ Kahpe içeriden olunca kapı kilit tutmaz oğul!” Yıl 1919; İstanbul işgal altındadır. İdare ise işbirlikçilerin elindedir. Suriye-Filistin cephesinden İstanbul’a dönen Mustafa Kemal olup bitenleri takip ediyordu. İstanbul’daki işbirlikçi besleme basının besleme kalemlerinin sabah akşam Türkçü İttihat ve Terakki Partisi’nin eski yöneticilerini 1915 Ermeni tehcirinde görevini kötüye kullandıkları yalanıyla intikam almak için yazılar yazıyorlardı.
İlk kurban Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’di. İşbirlikçi basın ve besleme kalemler değiştirilen mahkeme heyetleri, oluşturan kumpaslar.. Sonuçta atama mahkeme heyeti idam kararı verir. Mustafa Kemal 9 Nisan 1919’da Şişli’deki evine Teğmen Muzaffer Efendi’yi davet eder. Ondan bir talepte bulunur. Yarın Çemberlitaş hamamına gitmek istiyorum, beni kimsenin tanımaması için bana bir tebdil-i kıyafet temin edebilir misin, der. Teğmen Muzaffer Efendi; memnuniyetle efendim, der. Tarih 10 Nisan 1919, yer Beyazıt meydanı, saat 17:20. Dar ağacında Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey.. Daha önce yargılanıp aklandığı davadan işbirlikçi Damat Ferit ve adamları İngilizlere şirin görünmek için Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’i kurban seçmişlerdi. Hainlikte bu bir başlangıçtı. Sanki İstanbul’un tamamı Beyazıt meydanındaydı. Dar ağacının etrafı işbirlikçiler ve Ermeni komitecilerce sarılmış sevinç ve mutluluk çığlıkları atıyorlardı. Meydandaki Türk vatandaşlarının acı hüzün ve göz yaşları nehirleri taşıracak kadar yoğundu. Dar ağacındaki Kemal Bey’in son sözü; “Fertler ölür, millet yaşar!” Meydan mahşeri kalabalık, sessizlik ve hüzün. Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’in babası gümrük memuru Arif Bey’in çığlıkları arşa ulaşmıştı.
Bir an sessizlik oldu. O an bir el Arif Bey’in omuzundaydı. Arif Bey’in işittiği sözler şuydu: Tarih cellatları değil, ülkesi için canlarını feda eden kahramanları yazar.
Kurtuluş Savaşı’nın başlangıç noktası 10 Nisan 1919 Beyazıt meydanı saat 17:20’dir. Kurtuluş Savaşı başarıya ulaşır. Başkent Ankara’dır. Devletimizin kurucusu önderimiz Gazi Mustafa Kemal’in bir ziyaretçisi vardır. Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’in babası gümrük memuru Arif Bey’dir. Atatürk Arif Bey’e ; “Hoş geldin vatanın babası “ der. Torunlarını devlet adına evlat edinmek ister. Gümrük memuru Arif Bey teşekkür eder, nafakasını karşılamanız yeter, der. Devamla ; “Oğlum Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey unutulmasın” der. Tam kapıdan çıkarken 10 Nisan 1919 Beyazıt meydanında saat 17:20’de duyduğu ; ‘Tarih cellatları değil ülkesi için canlarını feda eden kahramanları yazar’ sözlerini Gazi Mustafa Kemal’den tekrar duyar, tüyleri diken diken olur.
Ata’mız 14 Ekim 1922’de Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’e TBMM’ye milli şehit ünvanı verdirmiştir.
Saygılarımla